2015-02-07، 06:57
يک فرصت را اگر بگذاري که بگذرد : " اين زمان " مي شود " آن زمان "
ميشود بسان چاي يخ کرده ي روي ميز
که با عشق دم کرده بودي و يادت رفته
و حالا با هيچ قند و شکلاتي به مذاق هيچ طبعي خوش نمي آيد
خورده نمي شود که نمي شود
" فرصت " را که بگذاري ، بگذرد
مي شود مثل آب تنگ ماهي
ه به وقتش عوض نشود
آنوقت ديگر آن ماهي هم ، ماهي نمي شود
قدر لحظات را بدانيم
زندگي منتظر هيچ کس نمي ماند .
ميشود بسان چاي يخ کرده ي روي ميز
که با عشق دم کرده بودي و يادت رفته
و حالا با هيچ قند و شکلاتي به مذاق هيچ طبعي خوش نمي آيد
خورده نمي شود که نمي شود
" فرصت " را که بگذاري ، بگذرد
مي شود مثل آب تنگ ماهي
ه به وقتش عوض نشود
آنوقت ديگر آن ماهي هم ، ماهي نمي شود
قدر لحظات را بدانيم
زندگي منتظر هيچ کس نمي ماند .
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم
