2015-01-07، 06:01
روزهایی هم هستند که نمی‌شود در موردشان با هیچ کسی سخن گفت؛ نه اینکه رازی در میان باشد یا رفیقی نباشد برای شنیدن و فهمیدن‌شان... از روزهایی می‌گویم که نمی‌دانی دردت چیست، اما بی‌قراری امان ت نمی‌دهد. روزهایی که سراسر انکار و ابهام‌اند... روزهایی که هم از جمع گریزانی، هم تنهایی آزارت می‌دهد. روزهایی که نمی‌شود به سادگی از کنارشان گذشت. انگار متعلق به گذشته یا آینده اند و به خطا در امروز ِ تو نازل شده‌اند. فقط باید جایی نشانی از آنها گذاشت (مثلا چند علامت ِ سوال، گوشه ی تقویم) و لحظه‌شماری کرد برای گذشتن شان. روزهایِ گُنگ و لزج. __ محمد فائق __ |
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم