2014-07-10، 08:48
ماکه ملت تضعیف روحیه هستیم وقتیکه ما مثالهای مثل زیاد نخند آخر خنده گریه است . بعد از طرفی خیلی آرامش ورفاه را هم توزندگی خوش یمن نمیدونیم همیشه میگیم چقدر اوضاع بی سروصداست خدا بداد برسه آرامش قبل از طوفان است یعنی بااین ردیف مثال ها روخیه های ما قابل حدسه بصرف اقلیمی وروحیه منطقه ای هم ما چقدر مشکل باخوشی واحساس آرامش داریم وبعضا واقعا دربین ماها خانواده های هستند که با بحران زندگی کردن نرمالتیرین شرایط رابراشون داره حالا من نمیتونم بگم که من صد درصد بابحران باید زندگی کنم ولی اینو توی خانه پدری خیلی به شدت لمس کردم ولی برای خود من همیشه اینطور بوده که انگار یک جور وابستگی شدید به غم داشتم اگه خودم هم مشکل نداشتم ومیتونستم راحت زندگی کنم ولی بواسطه مشکل دیگران باید بدون مبالغه بگم که تابحال دو سوم زندگی من باغم سپری شده وپیرو این مثال که توکز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی بودم بااین اوصاف اینجا هم من درمی یابم که من یک انسان استاندارد سالم نیستم که خوب جای پای دوران کودکی وترویج های والدم وهمینطور نقش جامعه ودرپایان پایداری وادامه مسیر بطور سرسختانه ومشتاقانه خودم هم بی تاثیر نبوده است ولی خوب امروز من آموختم که مشکلات دیگران را برای خودشان بگذارم چون بهرحال زندگی هرگزبدون مشکل نیست وسعی دربرآوردن گلیم خودم نمایم و از طرف دیگر سعی کنم فقط ازخودم مراقبت ونگهداری کنم چرا که بازهم دیگران دارای شعور کافی برای مراقبت ازخود میباشند واحتیاجی به من ندارند درپایان خوب زندگی کنم واز موهبت حیات لذت ببرم بجای غمگین بودن .