علف آفتاب سوخته هنوز نگاه رهگذر را به خود خیره می کند.
 گل ها صرفاْ می شکفند

 و این کار را به همان خوبی انجام می دهند ٬ که می توانند
 زنبق سپید بی آن که دیده شود
٬در دره گل می دهد.

نیازی ندارد که در مورد خود به کسی توضیحی دهد.

 او صرفآْ به خاطر زیبایی زندگی می کند.

 گرچه انسان نمی تواند این صرفاْ را بپذیرد.

 اگر گوجه فرنگی می خواست هندوانه باشد ٬

 کاملاْ مسخره به نظر می رسید.

چه بسیار مردمان

دغدغه این را دارند و می خواهند چیزی باشند که نیستند.

چه فایده ای دارد کاری کنی که مسخره به نظر برسی.

 هیچ نیازی نیست تمام مدت اثبات کنی که همه چیز خوب پیش می رود.نباید دغدغه این را داشته باشی که دیگران چه فکری می کنند!

 گریه کن ٬ اگر به گریستن نیاز داری

 خوب است که همه اشکهایت را بریزی

 ( زیرا تنها در آن زمان است که می توانی دوباره لبخند بزنی.)

 من می خواهم کسی باشم که می تواند چهره هایی را که دیده نمی

شوند٬ ببیند.کسانی را ببیند که دنبال افتخار یا شهرت نیستند ٬ کسانی

را که در سکوت ٬ نقشی را که زندگی به آنان داده ٬ ایفا می کنند.

 من می خواهم کسی باشم که می تواند چهره هایی را که دیده نمی

شوند ببيند٬

 می خواهم بتوانم این کار را انجام دهم. زیرا مهم ترین چیزهایی

که هستی ما را تشکیل می دهند ٬

دقیقاْ همان هایی هستند که هرگز چهره خود را نشان نمی دهند.