20 تير
وابستگي، پس از گذر از مراحل اوّليه‌ي بيماري عادت‌ها، به مرور تبديل به يك روش و طريقه‌ی زندگي مي‌شود، مثل شروع به مصرف سيگار، پُرخوري غذا، مواد مخدر، خوردن الكل، قرص، قمار، عادت‌هاي شخصي و براي معالجه و پيشگيري از وابستگي و هم‌وابستگی علاوه بر راهكارهاي موجود در جامعه مثل سه مكتب پزشكي، روانپزشكي و جامعه‌شناسي كه در اختيارمان قرار مي‌دهد، نياز به معنويت داريم. اكنون اصول برنامه‌ي خودیاری قدمهای معنوي دقيقاً همين مهم را به عهده دارد. آيا امروز نياز واقعي روحي و رواني خود را تشخيص داده‌ام؟ آيا برای خودم راهنما انتخاب كرده و قدم‌ها را با او كار مي‌كنم؟ آيا هنوز هم منتظر هستم كه ديگران كارها و مسئولیت‌هایم را انجام دهند؟ امروز نياز حياتي به كاركرد قدم‌های خودیاری دارم، سعي مي‌كنم به اصول برنامه احترام بگذارم و فقط برای امروز خودم برنامه‌اي خواهم داشت و به كمك اصول خودیاری برنامه، آن را به نحو احسن انجام خواهم داد. من پرستار خودم هستم و سعی دارم به بهترین نحو ممکن به خودم برسم و از خودم در مقابل کسانی که قصد دارند با بیماری‌شان به من صدمه بزنند مراقبت نمایم. از خداوند براي رهايي از وابستگي‌ها تشكر مي‌كنم.
من يك بیمار وابسته هستم!